تقویم
| تاریخ ارسال: 1400/10/23 |
در ۳ رمضان ۴۷۱ هجری قمری، گاه‌شماری جلالی که شکل کاملتر گاه‌شماری ایرانی بود ایجاد شد. این تقویم ضمن تغییراتی درقالب گاه‌شمار هجری خورشیدی (برجی) درآمده، در ۲ اسفند ۱۲۸۹ به عنوان گاه‌شماری مالی کشور رسمیت یافت. پس از آن با تغییراتی در عناوین ماه‌ها و تعدیل آنها درقالب تقویم هجری خورشیدی، در تاریخ ۱۱ فروردین ۱۳۰۴ تقویم رسمی ایران اعلام شد. تا قبل از آن تقویم هجری قمری کاربرد عمومی داشت.
تقویم هجری شمسی را نخستین بار عبدالغفارخان نجم‌الدوله استخراج کرد. او عبارت ۱۲۶۴ شمسی را در حاشیه تقویم سال ۸۰۷ جلالی مطابق ۳-۱۳۰۲ هجری قمری ذکر کرد و از آن تاریخ به بعد، تقویمی را در ایران رایج کرد که اساس آن شمسی و مبداء آن هجرت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) از مکّه مکرمه به مدینه منوره باشد. البته تقویمی که او نوشت، به تقویم هجری شمسی برجی معروف است. لحظه تحویل سال مقارن با عبور مرکز خورشید از نقطه اعتدال بهاری است، وقتی‌که خورشید از نیمکره جنوبی وارد نیمکره شمالی آسمان می‌شود. این لحظه که اول برج حمل نامیده می‌شود، نوروز نامیده می‌شود و همیشه بر روز اول بهار منطبق است. این تقویم شامل دوازده ماه حقیقی به نام« بُرج » است که به نام ۱۲ صورت‌فلکی قدیمی منطقه‌البروج که خورشید هر سال از آنها عبور می‌کند، نام‌گذاری شده است. از حدود ۲۰ قرن قبل از آن، منجمان دایره‌البروج را به۱۲ برج مساوی قرارداری تقسیم کرده بودند که اغلب متفاوت از آن صورت‌فلکی‌ای است که خورشید در آن به سر می‌برد.
دفعات مشاهده: 586 بار | دفعات چاپ: 81 بار | دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر